Hallo trouwe volgers ;)

Daar ben ik weer, na een paar dagen geen update te hebben gegeven volgt hier de laatste blog!

Inmiddels alweer aangekomen in Thailand (Chang Mai) waar we vanmiddag op de nachtrein naar Bangkok stappen. Dan komt het einde van deze trip wel heel dichtbij!

De afgelopen week, dus sinds mijn laatste reisblog was simpelweg de beste week van de hele trip. Van alle landen die we bezocht hebben staat Laos toch echt op nummer 1, gevolgd door Cambodja op nummer 2 en Thailand en Vietnam delen samen de 3e plek.

Na het plaatsje Vang Vieng, waar we heerlijk hebben kunnen genieten van het lekkere eten en drinken langs de rivier vertrekken we de volgende dag in alle vroegte voor de lange weg naar Luang Prabang. We zullen de komende 7 uur, met de spierpijn van de kayak trip in onze armen/schouders, ervaren hoe mooi Laos is! Door de bergen heen met gapende ravijnen naast ons en mooi vergezichten. Wel zijn we na 5 uur de slingerweg een beetje zat, maar de omgeving maakt simpelweg een hoop goed.

In de namiddag komen we aan in het, toch wel magische stadje, Luang Prabang. Het ademt een en al rust uit met de vele tempels, en ligt als het ware op een soort schierieland tussen de bergen met aan 2 kanten omringt door de rivier.

Na te hebben ingecheckt in ons klein maar fijne hotel, besluiten we met een klein clubje een rondje te maken door het oude stadscentrum. In het midden van de stadskern bevindt zich op een heuvel een tempel, waar je een waanzinnig uitzicht hebt over de stad, bergen en rivier.

We besluiten te wachten tot de zon ondergaat, en kunnen even bijkomen van de 385 traptreden die we moesten bewandelen voor we beloond werden met het uitzicht. Na een mooie zonsondergang waarbij de overige toeristen, veelal chinezen, applaudisseren om het feit dat de zon verdwenen is, begeven we ons weer terug naar de stadskern waar inmiddels de hoofdstraat is omgetoverd tot een markt met fruit, eten, kleding en souvenirs.

De volgende ochtend weer vroeg op want vandaag staat er een hoop op het programma. Rond 5:00 uur in de ochtend begeven we ons naar de markt waar we rijst en koffie kopen, op dit vervolgens aan de monniken te geven die in een stoet en in alle stilte op blote voeten langs de weg lopen om zo hun gift te ontvangen. Na het geven van deze gift worden we uitgenodigd in de tempel waar we tijdens een korte ceremonie gezegend worden door een monnik. Inspirerende ervaring!

Hierna staat een bezoek aan de olifanten op het programma! Het is een opvangcentrum en ze hebben (voor zover dat kan) een prima leven op een speciaal voor hun ingericht eiland in de rivierbedding. De jongste olifant is 15 jaar oud en de oudste mag met zijn 65 jaar bijna met pensioen.

Na een ritje op de rug van de olifant over het eiland is het speelkwartier aangebroken en mogen we met ze het water in om ze te wassen. In mijn geval kwam van dat wassen weinig terecht want ik zat op de 15 jarige olifant, veruit de meest speelse van het stel. Zijn favoriet? Bommetjes maken met zijn hoofd in het water, en mij vervolgens de volle lading geven met water uit zijn slurf. Zijn verzorgers hadden de grootste moeite ons uit het water te halen, en ik krijg dan ook 5 minuten exta speeltijd met dit geweldige beest.

Eenmaal terug op het eiland is het tijd voor een portie fruit en nemen we afscheid van onze nieuwe vrienden.

Daarna is het tijd voor een traditionele Laos BBQ, waarbij we met de hele groep aan een tafel met daarin lavastenen, onze eigen maaltijd bereiden. Dan nog even wat inkopen doen want we vertrekken de volgende dag voor 2 dagen varen op de Mekong Rivier.

Wederom om 5:00 de wekker, en we worden naar de aanlegsteiger gebracht voor ons...nja...drijvende hotelkamer? In elk geval iets wat een boot mag heten met houten banken en tafels. Na een tocht van 12 uur komen we in het donker aan in onze homestay. Echt, een scene uit de film Into the Wild is er niets bij, want we bevinden ons midden in de jungle. De eerste homestay die we in Vietnam bezochten was een luxe vergeleken met dit.

Een paar keer per jaar komt hier een groep als deze hier een nachtje slapen, en we worden dan ook al vol enthousiasme opgewacht door de vele kinderen uit het dorp. Het dorp, met zn 150 inwoners waarvan 40 kinderen, is volledig afhankelijk van de oogst van hun gewassen, en het aantal geboren varkens en kalfen. Water halen ze uit de rivier.

De kids krijgen engelse les waarneer een groep langskomt, en vanavond zijn wij aan de beurt! Het kost de kids moeite de aandacht erbij te houden, want door het feit dat we ze een pen en schrift hebben gegeven maakt dat ze door het dolle heen zijn. Heerlijk om te zien hoe blij je kan zijn met een pen en een schrift! Wat zijn wij dan toch eigenlijk verpest..

Vervolgens gaan we om dezelfde tijd slapen als de rest van het dorp, er is immers maar een paar uur stroom en om 21:00 sluiten we onze ogen op een matje op de grond.

En ja...alweer een vroege start, we vertrekken in totale duisternis op de boot verder de jungle in en de omgeving wordt ruiger en groener na elk kwartier varen. Na een lange tocht over de machtige Mekong rivier komen we s'avonds aan in Chang Kong waar we enkel de nacht zullen doorbrengen. De volgende ochtend komen we aan in Thailand, en vervolgen we de weg naar Chang Mai, de 11e stad van Thailand dus terug in de bewoonde wereld!

Gisteren hebben een bezoek gebracht aan Tiger Kingdom, zelfde concept als met de olifanten maar dan met tijgers! Dit stond al vanaf dag 1 hoog aan me lijstje en voor ik weet zit ik naast een volwassen tijger van 30 jaar oud!! Met een hartslag van 180 slagen per minuut ben ik in elk geval blij dat ze al gegeten hebben! Wat een ervaring. We sluiten af met een bezoek aan de welpjes van 2 maanden oud, wat net zo uniek als het bezoekaan zijn toekomstbeeld.

En dan..dan is dit dus de laatste blog! Over 2 uur stappen we op de trein naar Bangkok, waar ik mezelf nog even trakteer op wat luxe in het bekende Banyan hotel in hartje centrum. Nog even een rondje door deze stad maken, en en alles uit Bangkok halen wat erin zit voordat ik a.s woensdag om 9:15uur Nederlandse tijd weer voet op Nederlandse bodem mag zetten.

Na 4 weken, die voelen alsof ik 6 maanden ben weggeweest maar die wel heel snel voorbij zijn gegaan, ontelbaar veel kilometers heb afgelegd met zn beetje alle mogelijk vervoersmiddelen die er zijn kan ik zeggen....k ben een gelukkig mens!

Dat ik deze trip heb mogen maken, zoveel geweldige mensen heb mogen ontmoeten, zoveel mooie verhalen heb mogen aanhoren, lachen en soms huilen, spanning, sensatie, ooooehh en aaaah momenten heb mogen beleven, soms kippenvel van top tot teen en ga zo maar door. Maarbovenal, trots dat ik dit avontuur ben aangegaan met mezelf en met nieuwe ideen, verhalen en inspiratie terugkeer naar huis.

Trots, dat elk reisverhaal gemiddels 250 keer door unieke personen zijn gelezen, en verrast door de alle leuke reacties over mijn reisverhalen en schrijfkunsten.

Iedereen bedankt voor het volgen!

Happiness is only real...when shared - Alexander Supertramp

Until we meet again.. ;)

Ciao!

Ru.