Dag Allemaal!

Na behoorlijk wat kilometers te hebben gereisd de afgelopen dagen, werd het wel weer even tijd voor een update!

Zoals de titel al doet vermoeden, zijn we aangekomen in Vietnam! Het kostte alleen wel even wat moeite!Al vroeg verlatenwe hetkleine kustplaatje Sihanoukville om richting de grens van Vietnam te rijden, het landschap is waanzinnig en begint wat ruiger te worden. Na 4 uur komen we aan in een stukje niemandsland wat de grensovergang moet voorstellen. met rond de 35 graden en geen wind zijn we iets minder blij dat we de grens te voet moeten oversteken, ongeveerzn 15 minuten lopen.

Na het checken van het visum zijn we dan in Vietnam! Maar we zijn alles behalve dichtbij de eindstop van vandaag, want het zal nog ruim 7,5 uur duren voordat we zullen aankomen in onze zogenoemde homestay. Midden in de jungle, met meer muggen en kakkerlakken dan inwoners, worden we vol enthousiast opgevangen door wat dorpslui. Na een korte rondleiding mogen we onze eigen, soort van pannekoek met varkensvlees klaarmaken, erg lekker! Geen stromend water, en een kleine hoevelheid electra maken alles lekker basic en ik kan de charme ervan wel waarderen. 1 nadeel......ze hebben wifi!!!! weg charme van een nachtje logeren in de jungle..Maar ik besluit me telefoon uit te laten. Overigens, omdat we op zoveel plekken wifi hebben, wil ik proberen even me telefoon uit te laten. Ben zo verslaafd ân whatsapp en facebook, en ik heb gên 10.000 km gevlogen om alsnog te lezen wat iedereen thuis doet, dus los van de pc waarachter ik nu zit, heb ik lichte afkickverschijnselen haha :P

Na toch een wat onrustige nacht onder enkel een clamboe en een dekentje, vroeg op voor de volgende kilometers naar Ho Chi Minh City, ook wel bekend als Saigon. Weer een cultuurshock, want we hadden niet verwacht dat de stad zo groot en ontwikkeld zou zijn.(7.5 miljoen inwoners)De vertrouwde ketens als starbucks en KFC wordt je mee doodgegooit, als het al niet de vele scooters zijn die je bijna dood rijden, maar de stad heeft een rijke geschiedenis (zie google, Miss Saigon, etc)

Na wederom een onrustige nacht (mijn buik is het na 1,5 week nog steeds niets eens met het eten hier) op naar de bekende Cu Chi Tunnels. Hier hielden, gedurende de Vietnam oorlog, de zogenoemde Vietcong zich schuil. Mr Hue is onze tourgids, welke zelf ook heeft meegevochten in deze oorlog. De manier waarop hij verteld is meer dan indrukwekkend te noemen, en het is moeilijk voor te stellen hoe ze zich schuil hielden in de kleine tunnels.

We sluiten de dag knallend af, want we worden uitgenodigd om op de schietbaan (met echte kogels) 10 kogels af te vuren. Ik helemaal blij, want ik wilde altijd al een keer met de bekende AK-47 schieten!! ....Boys and toys ;)

Helaas de rest van de dag op de kamer doorgebracht, want me maag wint de strijd, en ik zal dan ook verdere details besparen. Ik ben zeker niet de enige, want er hangt een pittig virus in de groep, en een paar moeten zelfs naar de dokter.

Toch nog even snel wat boodschappen kunnen doen aan het einde van de dag, want we zullen diezelfde nacht met de eerste nachttrein (totaal 4)door Vietnam heen reizen, om na al die afstanden even b?j te kunnen komen aan het strand, genaamd Nha Trang.

Met ze 4e delen we een cabine, en het gehobbel maakt me al snel slaperig genoeg om goed te kunnen inslapen. Na aankomst hebben we vanmorgen ingecheckt in het hotel. en zijn we na een goed ontbijt op het strand naar de Spa geweest! Even lekker relaxen in modderbaden en genieten van 27 graden met een briesje uit zee.

Moet zeggen, begin aardig vermoeid te raken van al die afstanden, al zien we wel veel op deze manier, maar morgen heb ik mezelf even dagje zonder activiteiten gegeven, behalve chillen op het mooiestrand hier..Daarna op de volgende nachttrein, naar volgende plek in Vietnam, dus ook weer onderweg naar een andere blog!

En nee helaas....ik heb miss Saigon niet gevonden :)

D?ch trang nàyof anders gezegd, tot ziens!

Gr. Ru